1․Դո՛ւրս գրիր անծանոթ բառերը և բառարանի օգնությամբ բացատրի՛ր։
Խորունկ-խոր,ջինջ-պարզ մաքուր,անտառուտ-անտառապատ տեղ։
3․Եղնիկին նկարագրի՛ր։
Այդ մի մատաղ ու խարտյաշ եղնիկ էր,խորունկ,սև ու ջինջ աչքերով,որ ծածկվում էին երկայն,նուրբ թարթիչների տակ։
4․Դո՛ւրս գրիր եղնիկի հոգեվիճակն արտահայտող նախադասությունները։
Երբ գրկում էի նրան նրա աչքերի մեջ տեսնում էի մի թախծալի երազուն կարոտ։
6․Դու՛րս գրիր պատմվածքի ամենահուզիչ հատվածը։
Եղնիկը հանկարծակի մի ոստյունով ցատկեց լուսամուտի գոգը՝աչքերը սուզելով շառաչուն խավարի մեջ։Ես իսկույն վրա վազեցի բռնելու նրան,սակայն նա մի ակնթարթի մեջ թռավ լուսամուտից պարտեզը և ծածկվեց խավարի մեջ։Դե՛հ, հիմա գնա ու գտիր նրան իր հայրենի անծայր անտառներում․․․
7․Ո՞րն է այս պատմվածքի հիմնական իմաստը։
Այս հեքիաթի իմաստը այն է, որ չի կարելի կենդանուն զրկել իրեն այդքան հարազատ բնությունից։