անհատական նախագիծ

The wind sings, cries again,
He struggles hopelessly and endlessly. —
There is so much darkness in this dark night
There is so much grumbling and complaining now.

The wind is beating at my door.
Under my walls rides endlessly,
The lalka softly sings the melody,
Howling in the deserted streets.

Runs away with a distant flight, heedless,
He suddenly becomes insane with a scream,
Threatens and calls you
The poor, powerless and weak man is riding…

And filled with unspeakable pain
That song of desperation.
In the dark night my heart is wounded,
The cry of my hopelessly destroyed house…

The wind sings, cries again,
He struggles hopelessly and endlessly. —
There is so much darkness in this dark night
There is so much grumbling and complaining now…

Երգում է քամին, լալիս է նորից, 
Անհույս ու անվերջ մղկտում է նա. — 
Այս մութ գիշերում այնքան կա թախիծ, 
Այնքան տրտունջ ու գանգատ կա հիմա։

Իմ դուռն է ծեծում քամին խոլական, 
Իմ պատերի տակ հեծում է անվերջ, 
Մեղմիվ երգում է մեղեդին լալկան, 
Ոռնում ամայի փողոցների մեջ։

Փախչում է հեռուն թռիչքով անտես, 
Դառնում է անկարծ ճիչով խելագար, 
Ահաբեկում է և կանչում է քեզ, 
Հեծկլտում է խե՜ղճ, անզո՜ր ու տկա՜ր…

Եվ անպատմելի ցավով է լցված 
Այդ երգը անանց հուսահատության.— 
Մթին գիշերում իմ սիրտը խոցված, 
Լացը հուսաբեկ ավերված իմ տան…

Երգում է քամին, լալիս է նորից,
Անհույս ու անվերջ մղկտում է նա. —
Այս մութ գիշերում այնքան կա թախիծ, 
Այնքան տրտունջ ու գանգատ կա հիմա…

Վահան Տերյան Գիշեր