իմ կարծիքով այս տեքստը մեզ ցույց է տալիս, որ մարդ ինչքան ել հարուստ լինի պետք չէ իր մարդկայնությունը կորցնի: Առաջին հատվածներում Չառլի Չապլինը խոսում արվեստի մասին, որ եթե դու, ինչ որ մի արվեստի լավ տիրապետում ես միշտ հանկարծ կհայտնվի ինչ որ մեկը որ քեզանից լավ է տիրապետում այդ արվեստին:
Եվ հետո ինքը խոսում էր մարդկայիննության մասին, որ ինքը ինչ ել որ լինի մարդ պետք է չկորցնի իր մարդկայինությունը և եթե կողքինդ քո օգնության կարիքը ունի դու պետք է քո ուննեցածի չափով օգնես կողքինին և ուրիշերին ել իր ունեցածի չափով պետք է օգնի:
Մանվել Դավթյան 